Olympos

We zitten middenin herfst periode maar in het zuiden, Antalya, is het nog steeds lekker nazomeren. Daarom trekken we met de erasmussers op uit om nog snel 4 dagen van het goede weer (en leven) te genieten. Maandag nacht stappen met 45 enthousiaste studenten van alle hoeken van Europa de bus op. Een rit die de hele nacht zal duren. Olympos ligt namelijk niet bij de deur, 8 uur van Eskisehir verwijdert!

Tijd voor het eerste vakantie gevoel: ontbijt bij zonsopgang!
Daarna rijden we nog een klein uurtje door bergachtig gebied naar beneden tot we bijna aan de kustlijn komen. We verblijven blijkbaar in een soort boomhutten-cowboy kamp. Iedereen krijgt zijn hutje toegewezen. Ik slaap met Moises op een kamer, als dat maar goed afloopt!

Wanneer de zon in het zenit staat trekken we - eindelijk - naar de zee. Niemand kan wachten om een frisse duik te nemen, op het strand nog snel een kleurtje te krijgen of gewoon rustig te genieten van zon, zee, strand.



Prachtig gewoon! De zee is nog aangenaam warm, de zon brandt op je huid en je kan fris bier kopen op het strand, living like a pacha in Turkey :)

Olympos herbergt een hele historie. Tientallen keren verovert door alle grote rijken die deze streken gekend heeft waarond de Grieken, Romeinen, Byzantijnen en de Venetiërs. Uiteindelijk werd de stad verlaten nadat de Ottomanen over de huidige Turkse contreien heersten in de 13de eeuw na Christus. Samen met Moises en Lucas zijn we de overgebleven ruïnes gaan bezoeken. Uiteindelijk bracht onze zoektocht ons hoger en dieper in de natuur rondom de kust. We zagen een oude badplaats, bijna volledig opgeslokt door bomen, struiken en klimop. Ongelooflijk knap! Maar het beste moest nog komen. Na een tijdje zaten we boven de bomen en konden we tot bijna voorbij de horizon kijken...